februari 18, 2021

We zijn er bijna

Door Sylvia

Ik kan me voorstellen dat het niet geloofwaardig overkomt als ik zeg dat we bijna klaar zijn met ons huisje. Volgens mij heb ik dat al meerdere keren in de blog geschreven. En O, wat had ik dat graag gewild! Maar ik mag niet zeuren want we kunnen niet meer doen dan dat we doen en dat is best veel.

Zondag rustdag

Belangrijk is natuurlijk dat je ook tussentijds je rust pakt. Dus we besluiten op zondag naar Anne in Conil te gaan. Anne heeft zich even terug getrokken in een huisje om orde op zaken te stellen. Wij missen haar want Vejer zonder Anne is Vejer niet.

Wanneer je met de auto het dorp uitrijdt moet je door de controle post van de politie vanwege de lockdown. Dus besluiten we op de fiets te gaan. De fietsen moeten eerst even langs de ‘controlepost’ van Niël. Via een landweggetje achterlangs kan je stiekem Vejer uit. Op de fiets is niet echt ‘je rust pakken’. Zeker omdat we al enkele weken niet in het zadel gezeten hebben. Maar wel lekker om weer even te fietsen.

Locatie onbekend

Nadat we na een uurtje de doorgestuurde locatie van Anne bereiken, blijken we de verkeerde locatie te hebben. Bedankt An 😉 Dus hup nog een kwartiertje fietsen. Eenmaal daar kletsen we bij, eten we bij en komen we bij. Het was weer een gezellige middag. Op de terug weg gaan we met het windje in de rug de berg weer op. Dit keer via de hoofdweg. Gelukkig geen politie te bekennen bij de controle post.

Kale borstels

Nieuwe werkweek. Vol goede moed beginnen we weer. Het wordt wat eentonig maar Niël gaat door met… inderdaad stucken. Nu wel in allerlei kleuren wat best spannend is. Ik maak de muur af met voegen. Na anderhalve week klaar… dacht ik. Niël had niet verteld dat alle stenen met een staalborstel schoon gepoetst moeten worden. Pfff nog 4 dagen bezig. Ik stel voor de volgende muur… bloementjes behang! Stuk sneller.

Klussen voor gevorderden

Na mijn diploma ‘Klusser 1-beginner’ van enkele weken geleden heb ik nu ‘Klusser 2-halfgevorderd’ gekregen van Niël. En wederom promotie. YES! Ik mag gaan stucken met Estuco (toplaag) Kom maar op, ik heb dit afgelopen weken zoveel gezien, eitje. Maar nee, dat valt tegen. Stucken is echt een vak apart.

Kom maar op met je Estuco!

Kritisch kijken

Als oefenproject mag ik met de roomdivider slaapkamerkant beginnen. Soms gaat het aardig en soms zit het tegen. Grommm, frustratie alom als het niet lukt. Vooral de randjes zijn erg lastig. Er komen stapels kleding in de kast te liggen dus niemand die de oneffenheden ziet. Als ik kritisch kijk zie ik ze wel… eigenlijk hoef ik geeneens kritisch te kijken.

Kritisch kijken

Heerlijk de natuur in

Na een week zwoegen, mopperen, lachen, praten en eten is het alweer zondag. We worden uitgenodigd door Carlos (Wandelgids van https://explorelatierra.com/en/) en Darrel om samen met Daniël te gaan wandelen. Carlos is bioloog en weet ontzettend veel. Heerlijk zo’n privé-gids. Hij organiseert wandelingen voor toeristen. Na de wandeling zijn we uitgenodigd om bij hun thuis te komen lunchen.

Jamon Ibérico

En zoals een echte Spanjaard betaamd heeft ook Carlos een Ibérico Ham in huis. De ham staat in een houder en met een speciaal mes snijd hij er dunne plakjes ham af. Daarbij serveert hij een heerlijk glas sherry. Muy rico, ik schat in dat er bij ons in de patio te zijner tijd ook een Ibérico Ham komt. Maar of dat verstandig is? Het is té lekker. Darrel heeft daarna voor ons nog een heerlijke rijkgevulde soep. Het is buiten koud dus zo’n soep gaat er in als pap.

Mijmeringen

Tijdens het klussen heb ik zo m’n mijmeringen. Er is echt al van alles langs gekomen. Zo moest ik van de week denken dat dit klus-project eigenlijk een soort retraite is. Lichamelijk ben je actief bezig en ontwikkel je aardig wat spieren. Een week yoga kan daar niet tegenop. En als je kilo’s kwijt wilt is dit een prima dieet. Psychisch heb je alle tijd om voor jezelf de vragen die je hebt, te overdenken. Een coach doet z’n best maar het draait uiteindelijk om zelfreflectie en aan jezelf werken.

Sappen of vasten?

Qua eten probeer ik elke lunch (warme maaltijd) iets lekkers te maken. Ik vind het leuk dus ik neem er alle tijd voor. Oké misschien minder culinair dan in een retraite-oord. Alhoewel je ook weken hebt met ‘sappen’ of ‘vasten’. Normaal betaal je voor een week retraite toch al gauw zo’n tweeduizend euro. Voor ons is het gratis! En daarbij hebben we straks een leuk huisje.

Opknappertje

Dus denk je nu, ik kan wel een retraite van een paar maanden gebruiken… koop een leuke ‘opknapper’ in Vejer. Daar knap je van op! Je mijmeringen kan je ’s avonds als je zin hebt bij ons in de patio delen. Je pijnlijke spieren kan je laten verwennen door Daniël https://lacasadelelefante.com. Hij is een fantastische masseur… en vrijgezel. Dit voor degene die nog een leuke Spanjaard zoeken 😉

Dat kan ik niet

Nu hoor ik enkele van jullie denken; “Ja leuk maar ik heb twee linker handen”. Zelf had ik ook niet gedacht dat ik een kast zou kunnen stucken of een muur zou kunnen voegen. Zo komt regelmatig mijn vriendin Diaan ‘voorbij’ met haar levensspreuk (van Pipi Langkous): “Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk wel dat ik het kan”. Helaas is Diaan enkele jaren geleden plotseling overleden maar ik hoor haar regelmatig ‘reageren’ op ons project. Met zoveel enthousiasme hoor ik haar zeggen hoe geweldig ze dit vindt. Een glimlach verschijnt dan op mijn gezicht. Dank je Diaan, je blijft heel dierbaar voor me.

Deze handschoen past ons allemaal

De primavera zit in de lucht

En met het verstrijken van de tijd wordt het dan eindelijk warmer 🙂 terwijl Nederland in de ban is van sneeuw en ijs. We zien alle planten en bomen uitlopen. De nispels in onze boom zien we met de dag groter worden. De pruimenboom gaat van kaal naar beginnende knopjes. Wij gaan van laagjes kleding naar t-shirtjes. Heerlijk, hier doen we het voor. Ik geef toe, ik vond het deze wintermaanden best afzien. Maar zodra ons huisje klaar is is de kou verleden tijd. En het gaat nu echt niet meer lang duren, We zijn er bijna.